Załączam trzy wierszyki związane z zimą. Wszystki są napisane przez pana Zbigniewa Staweckiego około 30 lat temu. Treść jest aktualna również teraz,ponieważ zima trwa w najlepsze.

KULIG

Białe pola, białe lasy

toną w białym śnie.

Pędzą konie, sanki dzwonią, 

kulig drogą mknie.

Białe grzywy, białe konie,

W grzywach biały wiatr.

Białe drogi gwiazdy złocą

Kulig pędzi w świat.

Białe pola, białe lasy

toną w białym śnie.

Mróz za oknem trzaska z bata

Kulig drogą mknie.

 BAŁWANEK

Na podwórku bałwan stał,

który dużą głowę miał.

Oczka-czarne, dwa węgielki

Nos z marchewki nie za wielki.

I tak sobie stał.

Kiedy ktoś się zimy bał

to się bałwan z jego śmiał.

Bo gdy wkoło zimno było

Jemu właśnie było miło

Gdy ma mrozie stał.

Chociaż dużą głowę miał

To się bałwan trochę bał,

że gdy przyjdą dni gorące

To mu głowę stopi słońce.

Gdy tak będzie stał.

ESKIMOSEK

To jest mały Eskimosek.

Ma czerwony z mrozu nosek.

Ma kubraczek z futra foki

Co mu mocno grzeje boki.

Szyła mama go synkowi,

kiedy tata ryby łowił.

Przepiękna ta nasza wieś, 

dziękujemy Iwonie za fotki, a Basi na info na www!!!

Serca się radują i jesteśmy z Wami, co prawda sercem, ale jesteśmy...

Wdzięczna

Lusia